เราสามารถไปหาผ้ากันเปื้อนของนักออกแบบได้ไกลแค่ไหน มาดูกัน…อีฟ คุณพูดว่า “อะไรนะ พระคัมภีร์พูดถึงอีฟที่สวมผ้ากันเปื้อนที่ไหน” แน่นอน เธอและอดัมเย็บใบมะเดื่อเข้าด้วยกันเพื่อปกปิดตัวเอง ตอนนี้ฉันไม่คิดว่ามันเป็นการปกปิดชุดปาร์ตี้ของเธอแต่เป็นการปกปิดไม่น้อย

ตอนนี้ขอกระโดดไปข้างหน้าถึงผู้แสวงบุญ

ผ้ากันเปื้อนจำรูปภาพทั้งหมดของผู้หญิงที่ออกมาจาก Mayflower สวมผ้ากันเปื้อนสีขาวขนาดใหญ่เพื่อปกปิดกระโปรงขนสัตว์ที่หยาบกร้านหรือไม่? นั่นอาจเป็นกระโปรงชุดเดียวที่เธอมี ดังนั้นการซักผ้ากันเปื้อนจึงสะดวกกว่ามาก ต่อไปใคร แล้วสตรีผู้บุกเบิกที่เปิดโลกตะวันตกล่ะผ้ากันเปื้อน ตอนนี้ผ้ากันเปื้อนเหล่านี้มีจุดประสงค์หลายอย่าง ใช้เป็นที่รองหม้อและเช็ดน้ำตาเด็ก พวกมันถูกใช้เพื่อขนไข่หรือลูกไก่จู้จี้จุกจิก พวกเขาเป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับเด็กขี้อายและค่อนข้างสะดวกสำหรับการเช็ดคิ้วที่เหงื่อออกหลังจากก้มหน้าเตาไม้ ผ้ากันเปื้อนเหมาะสำหรับการขนไม้ ผัก ผลไม้ จุดไฟ และอื่นๆ อีกมากมาย

ตอนนี้ขอไปข้างหน้าถึงยายของเรา

เธอใช้ผ้ากันเปื้อนโบกมือให้ผู้ชายจากทุ่งไปทานอาหารเย็น เธอใช้มันเช็ดขอบขวดโหลก่อนปิดฝาให้เข้าที่ แทนที่จะเป็นสีขาวเหมือนผ้ากันเปื้อนของผู้แสวงบุญ ผ้ากันเปื้อนของดีไซเนอร์ของเธอมักจะพิมพ์ด้วยผ้าดิบหรืออาจจะเป็นผ้ากระสอบอาหารเปล่าก็ได้ โรงงานผลิตผ้ากันเปื้อนมีมารดาคนหนึ่งชื่อซูซานนา เวสลีย์ มารดาของลูกๆ 19 คน ที่จะเอาผ้ากันเปื้อนคลุมศีรษะเพื่อเป็นสัญญาณบอกเด็กๆ ว่าเธอมีเวลาพอสมควรและจะไม่รบกวนเธอ เว้นแต่จะเป็นกรณีฉุกเฉิน